Parçalanmış Kalp Şiiri - Yunus Emre Topbaş

Bir sonbahar akşamı, yapraklar düşerken
İki gölge kaldı bir ağacın altında
Biri sen, biri o, bense uzaklardayım.
Rüzgar savurdu sözlerimi sessizce,

Küçük bir köprüydü iki kalp arasında
Geçti gitti avuçlarından bir daha dönmemek üzere
Gözlerimde o ışık sönüp gitti o an
Ve her şey bir resim kadar durgunlaştı.

İşte o an kalbim durdu,
Zaman dondu, yürekler soldu.
Bir yaprak misali savrulup gittim.
Artık ne sen varsın ne o eski ben

Geceler uzadı yalnızlık derinleşti.
Her sokak başında bir hayal kırıklığı,
Eski fotoğraflar tozlu raflarda,
Ben ise aynada parçalanmış bir kalp ile

Belki de en acı tarafı ,
Onun hiç sevmemiş olmasıydı.
Ama yüreğimdeki o yangın,
Hala sönmedi bir türlü.