Gözyaşlarımın süzüldüğü gri bir dünyada tutsak bir deli miyim yoksa özgür bir şair mi?
Sözlerimle suladım duygularımın ebediyete irtihal ettiği şehit mezarlığımın bahçesini.
Hâletiruhiyem bir bemolün şakağında çekmiyor şerbetini.
Diyezin melodik kör kuyusuna hapsolan bir umudun eşliğinde çekiyorum zıkkım mihnetini.
Parçalanmış bir bütünüm, yarımımı yalnızlığımla baş başa bıraktım.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta