Gözyaşlarımın süzüldüğü gri bir dünyada tutsak bir deli miyim yoksa özgür bir şair mi?
Sözlerimle suladım duygularımın ebediyete irtihal ettiği şehit mezarlığımın bahçesini.
Hâletiruhiyem bir bemolün şakağında çekmiyor şerbetini.
Diyezin melodik kör kuyusuna hapsolan bir umudun eşliğinde çekiyorum zıkkım mihnetini.
Parçalanmış bir bütünüm, yarımımı yalnızlığımla baş başa bıraktım.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta