Parçalanma Şiiri - Şeyma Kıran

her mucizenın eski bir inanıştan dewinme sahte bir hatıra oldugunu dusunmek
gibiydi herşey..
'eksik bir şey mi war? ' derken buluyordum kendımı neye tamamladıgımı
parçalanıyordum..we parcalandıkça bütünleşiyordum herşeye..
bütünleştiğim herşeyi parçalarken buluyordum senı.
kolay değildi..
tutunmasaydık..daha önce,en önce..belki wazgecerdim yaşamımdan..
ama ilk ögrendiğim tutunmaktı benım.
şimdiyese hiç birşey ögrenmemiş gibi tutunmak tercihli bir hayatı düşlüyor
parçalarım..
düşledikçe parçalanıyor..hayatla bütünleşiyorum
(biliyorum zorunda degilim senı özlemeye)
düşledikce seni...parçalanıyor senden kalanlarım...