ruhunu ruhuma sarmaladım
biraz yalnızlık, biraz hüzün
sevincime buselenen keder/ler/
gördüm gözlerinde yansıyan korkuları
bir yosmaya masumiyet
ne kadar da yakışıyor!
şimdi korkusuzca anlatıyorum yalnızlığın asaletini
uzaklığında kanayan gözlerimi
sessizliğin çığlığında yıldızları yağmalayan gökyüzünü
sahtekar sokakları
sığ/a/madığım kentleri
sevgili maskesindeki asık suratlı pezevenk yüzler!
uzanmadı maziye dilim
- yağmalanan duygulara da-
heder olmuş dudaklarıma
- sefil hayallerime de -
sadece izledim geride bıraktığın kırmızı patiklerini
kokladım tenime tenini bulaştıran atkını
Juliet`in Romeo`yu baştan çıkartan
mistik tavrına bir kez daha sevdalandım
yaşanılası bir aşkın parmağında kanayan zehiri!
damarlarımda bir Juliet geziniyor
mayınlı bir şiir oluyor gözlerin
imha olmayı göze alıyorum
korkusuzca imgeleniyorum
sessizce parçalanan kelimelerimi izliyorum!
Kayıt Tarihi : 14.9.2011 16:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!