Parçalananlar Şiiri - Ayşe Betül Acarlar

Gözümden düşüyor artık
Sevmek,
Sevmenin kıymetini bulamadım.
Sabır bitti hücremde
Aklım der,
Sabret...
Bilinir elbet,en amansız acılar
Umutlarda olmasa,
Sahrada susamak
Çilemiz olurdu bizim.
Yoruldum,tükenircesine
Ruhum paramparça,
Hicretim nereye?
Susamışım bir zerre merhamete,
Ruhumun ihaneti,
Gönlümü terkedişi...
Her yanım harap
Yok derdime derman
Ya Rab!
Elim neye uzansa,
Elimde kalıyor nasipsizliğim,
Güzel düşler görmeseydim eğer,
Pul,pul dağılırdı bende ki ümitler
Ümit,sensin
Ya Rab!
Terketme bizi bu girdaba,
Parçala içimde ki putları,
Ey İbrahim müjdeler var sana...
Kurtuluşum sabır meyvesimi olur,
Kim bilir?
Ve kimbilir,
Gözlerde ki yaşlar birgün,
Tükenir...
Beklerim son nefesimi teslim ederken,
Sevgiliye...
Cenneti bakiyi arzular gözlerim,
Ey Rab!
Ebedi saadettir benim özlemim.