Rüzgar estikçe çarpıyor
Kapılar pencereler
İki ağaç arasında
Bölüyor yalnızlığı tam ortasından
Tavuk ve böcek sesleri
Ölüm hiç bu kadar gürültü yapmamıştı içimde
Acaba pencereleri kapıları bende mi açık bıraktım
Sürekli kalbime kalbime vuruyor ölüm sesleri
Kiminle ölsem bilmiyorum
Denize kıyısı olan bir aşk bulsam
Bütüne parçadan varsam
Ama parçalanamıyorum.
Kayıt Tarihi : 2.8.2017 12:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!