Zorlama zincirleri kendi kırılsın,
Boynundaki tasmayı öylece bırak.
Zorlama beynini bırak uyusun,
Uyuyan beyinleri öylece bırak.
Kitlenmiş kapıları zorlama fazla,
Açılmasın kapılar öylece kalsın.
Yaşamak buysa eğer devamlı uyu,
Uykular bölünmesin öylece kalsın.
Parçala zincirleri çık çemberinden,
Beyninle ruhunla birleş.
Karekterin hükmetsin ki nefsinle iradene,
Benliğini bulasın.
Yeter uyuduğun afyon kokan çevrelerde.....
Kayıt Tarihi : 3.2.2008 16:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılar
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (12)