Parça Pinçik Şiirlerim... Şiiri - Burcu Bir

Kâğıtlar paramparça
Kalem kırık
İçim buruk
Söz suskularda
Hayali düşmüş yüzünün
Ayın şavkıyla bir, sulara
Sen uzak diyarlarda
Benimseyemediğim bu mekânda
Şiirler biriktiriyorum sana…

***

Kârsız gece
Yarsız gece
Aysız gece
Arsız gece
Issız gece
Bunlar da bir şey mi?
Sen beni görseydin dün gece…

***

Çene kemiklerim sızlıyor
Korkuyorum
Dişlerimi sıkıyorum
Kapıyorum gözlerimi
Açıyorum sonra
Yoksun hala…

***

Sakın gitme benden dayanamam
Gülerken ağrıyan yanaklarıma
Yağmur iner gidersen

Yokluğunu düşünmek işten değil
Yutkunmak can tortusu
Sakın gitme!
Şimdiden bastı yokluğunun korkusu…

***

Gittin de ne oldu?
Kurtuldun mu kalpte taşıdıklarından
Biriktirip salmadıkların bıraktı mı peşini
Açıklayabildi mi? Yere çarpıp gittiklerin
Neyi, neden terk ettiğini?

Kalsan olmaz mıydı sahi?

***

Sen bir goncanın dalında,
Neden dolanırsın,
Karanlık gecenin koynunda?
Sanır mısın ki şafak sökecek
Hazan bahara dönecek?
Gönlümde mevsim kış
Sararmış yapraklar bir bir dökülecek…

***

Benden gidersin sen
Buralardan da gidersin...
Ya kendinden? ? ?

***

Şehirde bir akşamüstü
Günle gece karışık…
Sokak lambaları yanar söner
Duruma alışık
Akıllar allak bullak
Herkesin yüzü asık
Şehre mi küsmüş insanlar
Şehrin mi küslüğü yansımış yüzlere?
Ondan mı, gündüze hep gece bulaşık…

***

Babil kavşağından sahile sapınca
Yol boyu park
Park boyu çocuk
Çocuk boyu palmiye
Ah bu şehir ne güzel görünüyor
Bazen gözüme…

***

Aydınlık günün ışığında değil,
Kalbin bakışında...
Karanlık baktınız hep,
Ben sizde ki ışığı görmüştüm oysa...
Hepinizde çıra gibi yanıyordu
Bir an da söndürdünüz
Şimdi içiniz zifiri karanlık…

Aydınlık, mazinizden bir anlık…

***

En güzeli sevmek değil mi?
Acısını bile özlediğimiz aşklar yok mu?
Çok mu, sevgiyi yürekte bir bebek gibi taşımak?
Bunun çaresi yok mu?
Sarılmaz mı bu yara, acıtır mı hep?

En güzeli sevmek değil mi?
Sevgiyle harmanlanan şey çirkin olur mu?
Olur mu, dünya sevgi ekilmeden
Bebek büyür mü, okşayıp öpmeden?
Âşık Mahzuni yazar mıydı sevmek olmazsa
Pervane döner miydi ışık için aşk olmazsa

***

Su gibi akmış saçları yatağın ucuna
Kondurmuş yıldızdan taçları
Sen sanmış saçında gezen parmakları
Bir bebekmiş dokunan usulca
Değilmiş o yârin parmakları…

***

Etrafına dizelenmiş
Yüzlerce renk krizantem
Ortasında sade bir gül
Kan damlamış üstüne
Hüzün vurmuş kütsüme
Küsmüş gitmiş viran bahçelere…

***

Ben tarafı talan aşkın
Sen tarafı perişan
Onlar’cası yalan
Hunharca yağmalanan
Kalp yetişen bahçelerde
Korkuluk niyetine konmuş
Bir gönülçelen
Kediye ciğer emanet edilmiş esasen…