Parça Parça Şiiri - Mustafa Ceylan

• Gör
• Bir’ in
• Nasıl sonsuz olduğunu...

Sevdim,
Çağlaya döndüğünde çiçek.
Sevdim,
Hasretim-ıstırabım bir gerçek...
Düşlerim gerçekleşecek diye
Bekledim, çok bekledim...
Acılar tayfununda yüreğim,
Can parça parça...

Demir attım zamanlar ötesine
Kervan yollarında boyun büktü çiğdemim
Yağız atlıların nal seslerini,
Kendini beğenmiş güzellerin
topuk seslerini duyarım
Ne gelen var, ne giden var
Kapı tokmaklarını öpüyor rüzgâr
Han parça parça...

Evveli böyleydi baharların
Ökse otlarından aşka pusula
Göçmen kuşlar yuva yaptı dalıma
Kapı kilide emanet, duvar yıkık
Öncesinde idamım var dost dergâhının
Son parça parça...

Cam parça parça
Gözümde gözlük, karşımda ayna
Sılayı bekleyen pencerem
Ekran, lâmba, kadeh, şişe...
Akıl erdiremedim gitti, bu gidişe
Her parçada yansır tebessümlerim
Hoşgörü ırmağında yıkanır öfkem
Kin parça parça...

Bugünden bellidir yarınlar
Sigara dumanında, örümcek ağında sabrım.
Aklım düşlerimin nakışında tutuklu
Dün parça parça...

Bırakın beni bana kuyruklu yıldızlar
Bırakın yaşadığım ana
Sonsuzlar, bitiveren hızlar
Işıktan elbisemi giymeliyim canıma
Heyhat!
Gün parça parça...