Gece nöbetlerimden arta kalan
Parça parça bütünler düşürmüşüm yüzünüze..
Gelip buldum da sizden ayrı sevişmelerimi,
Korkudan yoksun,sissiz,saygısız..
Gözetim kulelerinin ateşlerini yakmışım
Her soluksuz kaldığınızda..
YOK artık bnden parça bütünler size dokunan,
Emanet ettimde ne oldu sanki..
Tırnak kenarlarım günden güne koyuldu
Tükenmez sandığım kalemlerden..
Siz..gördüğüm duyduğum en çiğli sabahsınız
Uyanmadığım yatağımda..
Öldüğümü sandım gözlerinizde sinsice.
Meğer yanılmışım..
Gözde yaşamak mümkün olmaz bilirim..
Ben bu mümkünsüzlüğü bildiim günden beri tAmı tamına....
...12..:sizinim! !
Kayıt Tarihi : 6.11.2007 22:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elif Emek](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/06/parca-butunler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!