Parasızlık her tasanın başıdır
Elemlerin kilometra taşıdır
Bal,kaymak üstüne zehir aşıdır
Dost,düşman ayırır parasızlık
Gülmek isteyeni zorla güldürür
Sineleri kasavetle doldurur
Gülleri bırakıp diken yoldurur
Sap samanı ayırmaz parasızlık
Parasız insanın başı yukadır
Alınan selamın şekli başka olur
Ağlamalar sanki ona şakadır
Gözde yaş bırakmaz şu parasızlık..
Yürüyüş değişir selvi boylunun
Asaleti gider asil soylunun
Ok çizgisi sapar sozü doğrunun
Şekilleri bozar şu parasızlık
Akılları yorar şu parasızlık...
Kayıt Tarihi : 1.1.2011 21:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!