Parasız yatılı Şiiri - Nevzat Özkan

yatakhane kokan
hasret gecelerinin birinde,
derin uykudayken
tüm şehir,
sabaha karşı kanatlandı
sessizce dışarı süzüldü
yatakhane penceresinden.
üzerinde küçülmüş
mavi çizgili pijama,
ayağında tokyo terlik.
ranzada ter kokulu
kılıfı kirli yastık,
çarşafı sararmış,
torbalanmış
sırdaşı pamuk yatak.
belki birazdan
abilerden biri kalkacak,
elinde kırmızı kova
hamam yolu tutacak.
tam kapıyı çalıp
girecekken evine
düş sona erdi.
tek gerçek şimdi yatakhaneydi.
alaca karanlıkta yastığının altından
okunmaktan yıpranmış
sıla kokan,
mektubunu çıkardı.
kokladı kokladı..
kokladıkça hatırladı
hatırladıkça ağladı
parasız yatılı..
.