Parantez İçi Sunumum Şiiri - Fahri Mensup

geleceğim demiştim sevgilim
kollarını aç parantezim olsun
içinde, gelip kendimi ifade edeceğim demiştim

işte geldim
off the rikord olsun söyleyeceklerim
ifşa olursam kulaklarından başka yerlere
das kapitalin idealize ettiği gençlik çağımda attığım yapıtaşlarıma ayırırlar beni
gerçi biliyorsun ben sonradan filistinde çocuk elinde çekilen sapan olmuştum
sen beni beklerken de taş kesilmiştin değil mi
umarım yerinde ağırdın o dönemlerinde
biliyor musun sevgilim
beni beklediğin şu kıyıya aksa’dan akan tarihin içinden döküldüm
suyun uyumayıp toplumları uyandırdığı beldelerden kıvrılıp geldim ve kıvrıldım kollarının içine

ne diyordum...
gözlerin dünya dışı evren olunca yön sapmasına uğradım bir an
bilirsin işte, tıpkı kökünden kopmuş tufeylilerin bize batıyı gösterip alın siz busunuz lan
dediklerinde afalladığımız gibi oldum bir an
kahretsin
kökümden kopamıyorum, her şeyi onunla yorumlamak zorunda mıyım

hüviyetini kaybetmiş ama mahiyetinden birşey eksilmemiş bir bireyim
birazdan kuruyayım
devlet dairesinin her köşesi insana batan kapısını çalıp ihaleye gireceğim
ihalede halledilecek herşeye bende mahal var sevgilim
mahal dedim de bizim mahalle yerinde mi
devlet otoritesi orada da hissediliyor mu
çocuk planlamasını mahalleliye anlatıp güvenli seks uzmanı olan muhtar ve o eli ayağı tutmayan bastonlu heyet de yerinde mi

ihale önemli, unutmadan döneyim
biz oralarda akla hayale sığmaz şeyler yaparız
akla hayale sığmaz büyüklükte olduğunu iddia ettiğimiz tanrılar vardır mesela
fazlaca saygı duyulmuş olanları çok ve hor kullanılmış olduğundan tedavülden kalkmış oluyor
işte onları orada alır satar ve üzerinde çetin pazarlıklara girişiriz
sonra onları demokrasiyle yeni tanışacak ülkelere "medeniyetin yeni ilahı alın tapının buna lan" diye p/azarlarız
böylece milletler bir yalan üzerinden tatmin olurlar
aynı yaratıcının eseriyiz derler kardeşiz vs derler
bense oturduğum yerden isyan ateşi çıkaracak kavgaların senaryosunu düşlerim

neyse sevgilim kafanı şişirdim
unut hepsini
siyasi sınırlara sığmayan bir dikenli tel gibi şimdi kirpiklerin
beni çevreleyen bakışlarının beni insana kul edeceğinden korkuyorum durum böyle olunca

sevgilim
sana, akıntısına kapıldığım sudan bana nufuz eden özümle geldim
unut demin dediklerimi
sana, devlete çevirdiğimde bu bir isyankar diyeceği yüzümle geldim
tüh yine konuyu saptırdım

seni seviyorum bebeğim, parantezin hiç açılmasın
içimdeki istilacı kavim topluma yayılıp saçılmasın
sar beni sıkıca