Parantez Aç Bana Şiiri - Fahri Mensup

şu denizin iki yakasındayız
aramızda umut taşıyan dalgalar var
gözün korkmasın sevgilim

eşine az rastlanır kişileriz
çünkü bir kavuşamama sorunumuz var
bizi allasen kaç kişi gördü ki yanyana
söylesene

neyse sevgilim, deniz diyorduk
konuyu böldüm yine
şu gelen martıyı kolla
kıyıda bıraktığım umudu yetiştirecek sana
bakma vapurdan simit atanlara yetişiyor gibi yaptığına

neyse sevgilim
bölündüm
aramızdaki mesafeye topgrafik yaklaştım
bir bölü gönül çıktı ölçek
bitişik nizam kalpleriz ne de olsa değil mi

sen şimdi kollarını aç ve bekle
parantez aç bana yani
diğer şiirimde parantez içi ifade olarak yer alacağım
diğer şiirimde kollarında olacağım

gerçi şu denizi içebilirim
ama tuzu nefesimi kurutur, korkarım
yağmursuz mevsimlerde sana bahar esintisi kalmalı içimde çünkü
saçlarının arasında düş savurtusu kalmalı nefesimden
sevda kuşu çıkmak istememeli göğüs kafesimden

gideyim müsadenle
ama geceyi göm gözlerine
yoksa gündüzüm olmaz
yoksa görünemem sana
gün içi düşlerinde bırakılırsam karanlıkta

bir de beni yüreğine göm
gözü kapalı gireceği bir mezarı olsun ister herkes
dünyam sensin ne de olsa
yeryüzü atlasına sevda dolu bir beden gömülmeden
gömüleyim yüreğine, şu zamansız hayattan dönülmeden

elveda