İçimde, sisler arasında bir yol var şüphelerimden.
Ya deliliğe yürüyorum, ya da akla koşuyorum, aşkla.
Her halükarda yeniden muallakta kalıyor hayaller.
Sanki, bir antik tiyatrodayım, bir takım tanrılar ve bir takım seyirciler var.
Ben de son derece başarılı bir şekilde meddahı oynuyorum.
Sanki, bütün tanrılar bir araya gelmişler, aralarında ateşkes imzalamışlar ve tek güç olmuş gibiler benimle uğraşmak yolunda.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta