Paranoyak Şiiri - Mihail Goragor

Kendime bir oda kurdum
Kapısız ve ışıksız
Duvarlar bin parça
Suskunluğum karşımda

Bir ses var içerde
Nefes alıyor, ağlıyor
Çok korkmuş içinde

Sokağa çıkmıyorum
Kaldırımlar üstüme geliyor
Kuşlar bile fısıldıyor adımı
Bir ihtimal daha var, diyorlar
O da seni mahvedecek

Bir gül aldım dün gece
Kırmızı!
Aşk için dedim herhalde
Belki de suç mahalli

Kafamda bin anahtar
Hepsi aynı kapıyı açıyor
Bense
Bir Cemal Süreya dizesi gibi yarım
Bir mektubun içinde kaybolmuş imza
Bin ihtimalle delirmiş bir şair
Odamın içinde bin parça