Paranoyak Şiiri - Muhammed Leyla

Dünyanın öyle bir yerinde ki, bataklığa saplanmış,
Elindeki zambak bir zakkuma dönüşüyor,
Üç-beş serseri sokakta konuşlanmış,
Öyle delirtmişler ki, kalbi bile üşüyor.

Köle pazarında satılan sefil tüccarın ta kendisiyim,
Ben serserileri sevmeyen, sözde şair serseriyim,
Romanlar anlatmaz beni, mezar taşında adım,
Ben senin sevmediğin, hasret dolu ayçiçeği.

Kelimelerim yalan dolu, kafiyeler çağırıyor,
Yaram kanıyor benim, akan kan bağırıyor,
Kanlı ay duruyor, ya da bizi izliyor,
Kadın delinin teki, bize bakıp gülüyor.

Savaşmam ben, kavgadan kaçınırım,
Bazen paranoyak gibi evime kapanırım,
Sokakta gördüğün deli, o deli ben değilim,
Had safhada gerilim, ben bir deliyim.