Sanırım
iki hafta içinde üçüncü intihar denememdi
önce, iple asmak istemiştim kendimi
lanet tavan beni taşıyamamıştı
sonra
ilaçları yuvarlamıştım üç dört kutu..
içlerinden biri
bulantı yapan türden
nerden bilebilirdim
kusmuştum heryere..
ve şimdi elimde,
pas tutmuş kabzasıyla
eski bir 7 65
iki mermi hakkım var.
öyle bir nokta seçmeliyimki
anında bitmeli herşey.
tavana yükselip
henüz soğumamış bedenimi
keyifle izlediğimi düşündüm bir an..
çenemin altına yerleştirdim
gözlerimi kapattım
Tanrım!
biraz cesaret
biraz aptallık gerek bana..
bir kaç nefes daha çektim hayattan.
tetiğe bastığımı hatırlamıyorum
duyduğum gürültü acıdan beterdi
kulaklarımda derin uğultu
burnumda keskin barut kokusu,
ellerim kan içinde...
birşey olmamıştı
sadece uğultudan kıvranıyordum
insan sağırlaşmışken
beyninin içinde sıkışan gürültü mahvediyor
kuru sıkı olduğunu anlayacak kadar iyi değilim bu işte
silah sesi, komşularımı harekete geçirmiş olmalıydı
komşularım!
ne çok çektiler benden..
polis her an gelebilirdi
tavan arasına saklandım
böyle görmeleri hoşuma gitmezdi
bir süre sonra
kapıyı zorlayıp içeri doluştular...
kimi elini ağzına götürmüş
kimi gözlerine..
duvarıma kusuyor biri,
bir başkası göze girme sevdasında
ipucu olacak herşeyi değerlendirmeye başlamış bile şimdiden
ve ne gariptirki
işe yatak odamdan başlamış..
ama hiç kimse akıl edip
tavan arasına bakmıyordu.
öyle ya
merdivensiz çıkılacak bir yer değildi
ve
benim merdivenim yoktu...
olacakları izlemeye koyuldum.
Yüksel ArslanKayıt Tarihi : 13.4.2002 21:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!