Paranoya Şiiri - Dilek Tuncel

Paranoyasın henüz alışamadığım
Bir varsın bir yoksun
Hayalin gezinir geceleri tenimde
Hissederim sıcaklığını
Tepeden tırnağa
Dokunuşunla uyurum sabaha kadar
Sonra uyanırım sen yoksun
Şekeri elinden alınmış bir çocuk gibi
Ağlar yüreğim
Geceleri yanımdasın
Gündüzleri nerdesin?
Kaç yüreği yaraladın kimbilir
Benden sonra
Nesin sen?
Aşk manyağımı
Aşkına kurban olurum
Ama sadece benimse
Benim ol paranoyam
Sensiz çekilmiyor bu dünya
Bekliyorum çabuk olll.............