Paranın Gücü Ve Öcü! ! ! Şiiri - Cihat Ş ...

Alınmazdı ekmek aş; olmasaydı şu para!
Kabul eder her muhtaç; elbet onun gücünü!
Haramlara harcayan; olur halka maskara!
Alır rüsva ederek; Hak nadandan öcünü!

Küfre yakın fakirlik; makbul değil hak dinde!
Sıhhatli taat için; olmalıdır kul zinde!
Madde ile gidilir; seleflerin izinde!
Rıza için harcayan; görür onun gücünü!

Madde olur vesile; uçmak için manaya’
Yoksa kalır parasız; hak yolunda kul yaya!
Çok hikmetler kastetmiş; onu koyan dünyaya!
Yaban olan hikmet’e; tutmaz ipin ucunu!

Para ile yapılır; çok hayırlar muhtaç’a!
Onun ile mümkündür; aş götürmek bil aça!
Yoksa para bir cepte; düzgün olmaz hiç faça!
Yıkma garip paraya; kendi gaf ve suçunu!

Mümkün olur haccetmek; varsa kulda materyal!
Çoksa döviz uçarsın; yoksa tavaf sırf hayal!
Gidiş dönüş hac için; elzem elbet çok riyal!
Olup kula bir köprü; zahir eder gücünü!

Varsa paran kesersin; ancak Hakka kurbanı!
Onun ile bağlarsın; ancak koça urganı!
Elbet etmez o iflah; müsrifi, savurganı!
Hak yoluna vermezsen; fena alır öcünü!

Çok nimetle verilir; hem sadaka hem zekât!
Yoksa kulda o nimet; hal ve durum çok sakat!
Mali ibadet ile tamamlanır hakikat!
Köprü olup cennete; ispat eder gücünü!

Yoksa merdin parası; muhtaç olur namerde!
Ezer onu minnetle; ser’ini koyar derde!
Demek muhtaç insanlar; bu maddeye çok yerde!
Elbet alır rabbinden; o yalnızca gücünü!

Hoş değildir yinede; arzu etmek çok para!
Çok parayla oluyor; kahir insan madara!
Yoksa kavi bir iman; eder ona müdara!
Hak paraya aldırır; o nankörden öcünü!

Güç sadece; ALLAHTA, sair şeyler vesile!
Hak namına kullansan; hayır gelir husule!
Ona şükrü vacip bil; aded-i nefes ile!
Hak dindirir sadece; kederini, acını!

30.07.2007-İzmir-