Paramparça Kalbim Şiiri - Gülcan Arıkan

Paramparça ettiğin kalbim
Atıyor hala aynı inançla
Seni severken nasıl mutluysa
Nasıl darmadağın olduysa
seni kaybettiğinde
Paramparça ettiğin kalbim
Bekliyor hala aynı inançla...
Ben mi sana yetmedim
Yoksa ikimiz mi fazla geldik bu dünyaya
Her aşk mutsuz bitmezdi hani
Bu mevsimin hazan vakti
Bir tek bizi mi bu kadar çok sevdi
Neydi olduramadıklarımız
Neydi suçu çiçeklerin
saksıda solmasına engel olamadığımız
Çok da bişey istememiştim
Çok da zor değildi bulması,
Yüzyıllar var ki neleri buldu insan
Biraz sevgi biraz güven
Çok da zor değildi sevmesi,güvenmesi
Kapıyı yüzüme kapatıp gittin o gün fikrimden
Hani toparlayacaktın kendini,
yoluna girecekti hayatın ayrılınca benden
Böylesi sevilmek mi darmadağın etmişti seni
Ayrılık fermanını ilettikten sonra bana
Sen kendini kaybettiğin masalardan
toplayabildin mi
Sahi sen toparlanabildin mi

Denizi hatırlıyor musun
Hani sokakta beni bulup sana getiren
Hani senin benden az evvelsi tanıştığın
Benim ise daha önce hiç tanımadığım
O yürekli genç adamı sevmiştik,
Bir de şakaklarındaki yorgun çizgileriyle
Hayatın tüm yükünü sırtına kambur etmiş
Meskeni sokaklar olan Yaprak teyzeyi...
Hatırlıyor musun biriktirdiğimiz bu güzellikleri...
hepsi artık emanet geçen zamana ..

Paramparça ettiğin kalbim
şimdi sana dargın da olsa
Paramparça ettiğin kalbim
Atıyor hala aynı inançla
Seni severken nasıl mutluysa
Nasıl darmadağın olduysa
seni kaybettiğinde
Paramparça ettiğin kalbim
Bekliyor hala aynı inançla...