Kırdık;
Kalemlerimizi
Sevdiklerimizi,
Ve kırdılar bizi de,
Kandırıldık, kırıldık.
Ne geçti ki elimize, ellerine?
Tüm kırıkları toplasak,
Getirsek tekrar bir araya.
Evirip çevirsek
Ters yüz bile etsek.
Eder mi bir bütün?
Kırıklar sızlamaz mı derinden,
Yaralar iyileşir mi tamamen.
Kalem, yazar mı gönülden
İnsan sever mi yeniden?
Paramparçaysa...
Eğri büğrü
Çatlak patlak,
Yamuk yumuksa yürekler.
Bölük pürçükse her şey,
İlk hali gibi olur mu hiç.
Eder miyiz bir bütün?
Peehh bekle eder,
Bekleee..! ! !
(14 Nisan 2013)
Nesrin PekinselKayıt Tarihi : 8.6.2013 21:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nesrin Pekinsel](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/06/08/paramparca-62.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)