Kırık aynalara bakıyorum,
Bölünmüş bedenim.
Geceleri hep düşüme giriyor,
Cansız hayalin.
Kırılmış aynalar, paramparça simalar.
Tanıyamıyorum artık kendimi.
Yazmak istiyorum fakat,
Zorlayamıyorum kalemimi.
Hayatımı değiştirmek istiyorum,
Şekillendiremiyorum kaderimi.
Senden uzaklaşmak, seni düşünmemek, sevmemek istiyorum.
Ama tutamıyorum kendimi!
*BİR ÇİÇEK GÖRDÜM, ONUN DA GÜLDÜĞÜ YOK!
Necati Keskin1Kayıt Tarihi : 27.6.2012 15:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necati Keskin1](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/06/27/paramparca-44.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!