Yolcusuz han gibi viraneydim
Duvarlara yazardım yalnızlığı
Aşksız çarpardı mekanik yüreğim
İnsansız kaldırımlara benzerdim
Sessiz kokusuydum,
Bülbülsüz gülün
Martıydım sanki denizinden yoksun
Korktum da;
Yüreksiz aşklar yaşamaktan
Kilitledim duygularımı hoyratça
Baktım çelik kapılar ardından
Usturaydı ellerim
Dokunamadım sana
Dokunsam ellere
Tenler paramparça...
Kayıt Tarihi : 26.4.2003 12:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!