Paramparça Şiiri - İbrahim Özdemir 2

PARAMPARÇA

Ufkumuz darmadagın içimize sıgmaz,
Kopuyor içimizde fırtınalar adsız,
Sinemizde hapsolan hislerimiz taşınmazsız,
Hepten kararmış enginlerdeki ufkumuz.

Dalgalar şahlandıkça yayılırlar,
Hep gönlümüzde baharsız ufuklar,
Hep hislerimizi kamçılar hırçın dalgalar,
Ruhumuzun enginlerine dolar hep hüzünler.

Yüzümüzü tokatlar köpüren vahşi dalgalı sular,
Yolların en azı gidiyor uçsuz mezara kadar,
Kalplerde dopdolu farklı farklı cehennemler,
Kalpten kalbe akmayan ümitsiz abı hayatsız menbağlar.

Toz gibi savrulur havalarda hislerimiz,
En viranlara bahşedilmişse sızlayan kalbimiz,
Azıcık pula satılmış gönül yorgunu matemimiz,
Yılların harebesinde paramparça gönlümüz.

09.08.2004

(DEMYANLİ) İbrahim Özdemir