Dilini bilmediğim bir ülke gibiyim,
Su gibi
Son vapur saati gibi,
İçimin nasıl yandığını anlatamıyorum .
Sanki kayboldum
Gözlerim , ellerim kayıp.
Sağım , solum yok.
Belki dövülmüşüm
Üstelik kan kusmuşum
Sanki koşmuşum kan ter içinde
Son anda adımımı atmışım da karaya
Ayağımı bastığım toprak ayrılmış anakaradan
Huzurum , soluklandığım evim,
Her şey paramparça !
Kayıt Tarihi : 26.12.2019 21:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülbeyaz Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/26/paramparca-120.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!