Sen böyle yaptıkça her kez
küsüyorum yaşama yeniden
ama ne yapsam olmuyor işte.
Avuç dolusu kapsüller
yıkanıyor midemden;
dikişler kapatıyor kesikleri bileklerimden
yamanıyor paramparça gönlümün çizgileri –
dilsizlendiriliyor bahtsızlığımın şahitleri.
Daha ne kadar dayanabileceğim
her nefesle bu ateşte yanmaya ?
Kedi gibi dokuz canlı mıyım ben –
Oysa ki sen . . .
Montreal, 4.2. 2008
Füsun AtalayKayıt Tarihi : 23.8.2017 03:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!