Paramız Şiiri - Mustafa Yaralı

Bir zamanlar o da sarsılmaz güçtü.
Fakat zavallımın ayağı sürçtü.
Düştükçe battı,battıkca düştü;
Gelen, giden vurdu, azdı yaramız,
Bir deri, bir kemik kaldı paramız.

Sağ yanına altı sıfır eklendi.
Yükü ağır geldi, gücü tükendi.
Dövizle yarışa çıktı elendi;
Mağlup oldu, yine azdı yaramız,
Bir deri, bir kemik kaldı paramız.

Elâlem içine çıkamaz oldu.
Yoksulun yüzüne bakamaz oldu.
Felçli hasta gibi yatalak oldu,
Borsa vurdu, yine azdı yaramız;
Bir deri bir kemik kaldı paramız.

Başı dönmüş sendeleyip düşüyor.
Ağustosta sıtma tutmuş üşüyor.
Zemheride alev alev pişiyor;
İklim vurdu, yine azdı yaramız,
Bir deri, bir kemik kaldı paramız.

Borsa,faiz,tefecide dolaştı.
Mikrobun her cinsi ona bulaştı.
Tansiyonu çıktı, dengesi şaştı;
Banker vurdu, yine azdı yaramız,
Bir deri,bir kemik kaldı paramız.

Uyuz oldu gece gündüz kaşındı.
Az zamanda yüzde elli aşındı.
Fakirden zengine hızla taşındı,
Devler vurdu, yine azdı yaramız;
Bir deri, bir kemik kaldı paramız.

Hep bir olduk boğazlayıp yatırdık.
İte kalka çamurlara batırdık.
Her zaman ölçüyü fazla kaçırdık;
Sistem vurdu,yine azdı yaramız,
Bir deri, bir kemik kaldı paramız.

Yılda birkaç kere masaya yattı.
Her gelen acemi bir neşter attı.
Günbegün ağrısı sızısı arttı,
Doktor vurdu, yine azdı yaramız,
Bir deri, bir kemik kaldı paramız.

Bakımını siyasiler üstlendi.
Onlarda hastayı yiyip beslendi.
Feryad-ü figanla halka seslendi;
Seçim vurdu, yine azdı yaramız,
Bir deri, bir kemik kaldı paramız.

Petekler arısız,kırat can çeker.
Oklar eğri büğrü,başak hiç eder,
Bu sefer olmadı, gelecek sefer;
Kurtlar vurdu,yine azdı yaramız,
Bir deri, bir kemik kaldı paramız.

Bıçak; artık iliğine dayandı.
Her tarafı kızıl kana boyandı.
İşçi memur öldü,tüccar uyandı;
Faiz vurdu, yine azdı yaramız,
Bir deri, bir kemik kaldı paramız.

Kimi çete kurup silahla çaldı.
Kimi kaymağını kurnazca aldı.
Fakir fukaraya boş sıfır kaldı;
Düzen vurdu,yine azdı yaramız,
Bir deri,bir kemik kaldı paramız.

Son suçlu hangimiz,hangimiz ilki.
Hangimiz aslanız,hangimiz tilki.
Hiç kimse alınmaz Yaralı’m bil ki;
Sen mi vurdun,, yine azdı yaramız,
Bir deri bir kemik kaldı paramız.

16.01.1995