Paramaz Kızılbaş Şiiri - Mahmut Cantekin

“Suphi Nejat Ağırnaslı’ya Sevgiler”

Adını aldın mahcup gülüşlü çocuk,
Mustafa Suphi’den Ethem Nejat’tan,
Candın Boğaziçili Suphi Nejat nefer.
Sosyolojiden master,
Grafik tasarım klavyede usta el,
Üç yabancı dil entelektüel,
Çeviriyle kazanılan hayat…

Adadın ömrünü ezilenlere,
Emekçilere mazlum halklara,
Aydınlık yüzünü çevirdin güneşe,
Teori pratik döndü can ciğer kardeşe,
Yarınlara umut vardı gülen gözlerinde,
Bir Dünya düşledin sömürüsüz zulümsüz,
İnsanlık direnişinde bir yiğitsin ölümsüz…

Selam verdin “Paramaz” koduyla,
İdam edilen özgürlük savaşçısı,
Sosyalist Ermeni Matteos Sarkisyan’a,
“Kızılbaş” kodunu ekledin yanına,
Sahip çıktın ezilen insanına,
Sen insanlık dostu sevgi dolu bir Türk’tün,
Ne zalimlerden korktun ne de ürktün…

Mazlumların özgür geleceği adına,
Koştun Kobanê halkının feryadına,
Klavye kullanan eller tuttu silahı,
Canlar görsün diye aydınlık sabahı,
Kadıköy’den uzandın savaş alanına,
Hakikati savundun eylem ve lafında,
Hep dik durdun inancının safında…

Güneşin yoldaşı Paramaz Kızılbaş,
Onurlu cesur yürekli arkadaş,
Devrimin aydınlık ışığı var gülücüğünde,
Yağız yüzünde özgürlük havası,
Sevdan sevdamız hakikat çığlığı,
Halkların kardeşliğine imzanı attın,
Işığınla yol gösterdin aydınlattın…