Paralı Şevhet Şiiri - Ömer Yazıcı

an gelir
her yanımda susmuş insanların çocuk duruşları görünür
gayrısızlığına mahpusluğumun yazık duruşlarında
sınırlandırılmış kadife sevmelerle
onursuz sükütümün çekilmez anlaşılmazlığında
an gelir
elimde olmayan bütün gurursuzluklar eline geçer
tetiği düşürmektense parmağı koparmayı benimsesende
patlar
düşüncelerin ölümün üstesinden geldiğini seyredersin orda
vaz geçmezsin
çok geçmez geçildiğinin kahpe duruşlarında uyanırsın
az ötende olmayacam o vakit
şehadetim
bir elinden diğerine uzatmaktan acize düşmüşlüğüne olmayacak
çok ötendede olmayacam
hiç bir şeyindede

toprak
paralı şevhetle seven yüreği örter

FUFUKA