Nelerimizi sattığımızı bilemeden
Bir yanımıza yığdığımız paralarımız
Bazen, çokluğu yokluğundan da kötü
derin yaralarımız
Çiçekli vadiler geçerken
aşılmaz uçurumlar oluşturduğumuz
Tepelere çıktığımızı sandığımızda
Nelerimiz aşımış bilinmez:
Biraz vefa, biraz sevgi, belki namus
Vebal çokça bizim
azıcık da
karşısında selam durduğumuz
-kara yüreklerin kara kutusu-
para kutumuz
Bir deprem
Bir savaş çağrısıdır bu
Para kalelerinin burcunda yurdumuz
İnsan elinde bir güç
O mu insanın, insan mı onun uydusu?
Biraz ihanet, biraz kandır
-bayrak yapılırsa- paranın kurgusu.
Kayıt Tarihi : 31.8.2004 21:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/08/31/paralarimiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!