Paradox Şiiri - Taner Kalyoncu

Yaşanmamışlık adına, üretilmememenin verdiği derin kaygı
En derin yanlarımla, hayata duyduğum keskin haykırış
Elimde ki aynadan yüzüme yansıyan bir canavarın anlattığı peri masalı ya da bir bebek gülümsemesi
En çok da uzakta ki bir gülüş ve yabancı bir sokak
Kaybolduğum:yitik hüzünler, uçurum kenarları ve geceme asılı kalan bir gülüşün
Bir yabancı bir yabancı daha ve en çok da bana yabancı hallerim,
Maddenin üç haline inat
Sana tüm yakıştırmaları yakıştırıyorum, olur olmaz zamanlarda sana nasıl kendimi öldüreceğimi söylüyorum
Ben uyumsuz yanlarımla bu dünyadan göçüyorum
Herşey ıskalandı herşey yitirildi, bir aşkım vardı bir de sana yüklediklerim
Tüm yüklemsiz cümlelerde ben öznesi olmayan bir kitabın yazarı olmaya çalışıyorum
Şimdi git ve dönme
Bana uzaklığını bahşet
Akşam olduğunda, ruhuma, adının başharflerinden son şiirimi yazıcam
Bir şair ağlıyacak gözyaşlarından yazılmamış
şiirler yazılacak
Bir şair orda öylece kala kalacak
Siyahın ortasında beyaz bir leke gibi