gece, gündüz den en günahkar çocuğunu doğuruyor şimdi
gebe kalan gece oluyor gün ün tecavüzünden
ki tıbben çocuk doğurması imkansız bir sancı bu
fizik, metafiziğe başkaldırıyor,bilimsel kasıkları ile
gece bir tutkal gibi yapışırken üstümüze başımıza
bırakmıyor yakamızı insan olmanın verdiği o tuhaf
ve bir o kadar paradoksal acı
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta