Paradoks II Şiiri - Koray Aksoy

kaldırımları nadiren buz tutardı gözlerimin...
sokaklarında güneşi defederdi tenteler...
tabelaları hırpalanmış aklımın...
çok değişti darbelerinde içimdeki rejim...
içsel karmaşaların nöronları dengelediği,
kuyu diplerinde şehrin, milyon kere not düşülmüş,
kurgusal depresif kelimeleri vardı...  
bazen yalandı, kimi zamansa külliyen ağır.
paylaşılamayan biz gelgitte sana kaçıyordu,
geleceğinden habersiz gözlerim...
şeytani tözlerin sebatında masumiyeti parlardı...
cevahirler dökülürdü dallarında salkım söğüdün...
yedi yıldızlı bir Ülker'di geçmiş zaman güzelleri,
Olympos sonsuz bir gizem...
benzeşmeleri aşikardı içimdeki şehirle...
sen o yıldız kümesi
ben ise tanrı dağları
bu sebepledir ki:
paylaşılamayan bir gelgitte sana kaçıyordu
gözlerim...