Bir an
Ağlamak geliyor içimden;
Bir türlü ağlayamıyorum.
Gülmek mi? Ne haddime!
Bazen gülmeye çalışıyorum
Trajikomik ve saçma hâllere.
Hani birisi kuyuya taş atar,
Kırk kişi çıkarmaya çalışır ya!
Bazı insanlar vardır
Kendi gölgelerinden ürken
Hatta gölgeleriyle güreşen.
Gülmeli mi, ağlamalı mı?
Doğarken
Ağlayarak ‘Merhaba! ’
Diyoruz dünyaya,
Herkes seviniyor!
Göçüp giderken
Arkamızdan ağlıyorlar
İsteseler de, istemeseler de.
Sanki çok umurumuzdaydı!
Keyif senindir;
İster gül, ister ağla!
Sözüm kendimedir:
Seçil! Artık bu şiiri bağla!
10.05.2013
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 10.5.2013 19:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!