Kapı çalındı. Açtı kapıyı yeşil gözlü adam. Kimse yok. Yerdeki siyah gülü fark etti. Aldı gülü, ince, uzun, lacivert bir vazoya koydu. Gül bordo oldu..
“Yorgo” dedi hastalıklı bir sesle mavi gölü kadın.
“Kim geldi? ”
“Kimse gelmedi Nora. Uyumaya devam et.”
“Uyursam gidersin.. Gidecek misin? Gitme Yorgo..
Gitmeyeceksin değil mi? ”
“Buradayım. Uyu artık.”
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta