PARADOKS
Nefes alır gibi seni dilemek...
Sevdikçe yüreğim seninle dolar.
Sen bir bilimcisin, ben de bir denek
Ve şimdi bölünsün, bir bir atomlar!
Gün be gün daha da erimekteyim.
Tekrar ölüp ölüp, dirilmekteyim.
Var'ım ve sevdikçe, bilinmekteyim.
Yaşasın Dekart gibi var olanlar!
İki bedendeki tek bir ruh gibi...
Bakmak mı sevdaya o gürûh gibi?
Sevda bir riyâymış, tenâsuh gibi
Yargılasın beni, engizisyonlar!
Yetmez mi kalbimde yaptığın kazı?
Yıktıkça yeniden, deştin enkazı...
Mekruhtu bazı aşk, helâldi bazı
Araftan hâllice, paradoks bunlar.
Kayıt Tarihi : 18.1.2025 19:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
https://www.instagram.com/erhankeskinofficial/reel/C_8sARatLwO/
