Hissetmediğim aşkın acısını çekerim ben,
yaşamadığım fakirliğin isyanını ederim.
Kaybetmediğim bir yakınımın
ölümünü kabullenmeye çalışırım.
Ama yaşadığım acıyı tarif edemem.
Reddedilmişliği dökemem kağıda mesela.
Yalnızlığı yarıp geçemem duygularımla.
Çaresizliği aşamam dahiyane fikirlerimle.
Bıkkınlığı gideremem bir çırpıda.
Ben de biraz herkes gibiyim;
yaşamadığım şeyler hakkında atar tutarım.
Herkes de biraz ben gibi;
başına gelenlere çözüm bulamaz.
Kayıt Tarihi : 13.5.2020 03:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nadir Çınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/13/paradoks-122.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!