“Gayrı insan değilim artık, niçin insanlık taklidi
Yapayım ki ben ya da kuşanayım o kırılgan kisveyi?
İnsanlar tanıdım, ve insanlar, fakat hiçbirinin özü
Öyle özgür büyümemiş ki, ya da olmamış
Benim olduğum gibi, Element’in sadece kendisi.
Sis geçer aynadan ve ben görürüm!
Seyret! Biçimlerin dünyası süpürülür ötelere
Barışımız altında büyüyüp görünür oldu kargaşa,
Ve biçimsiz büyüyen bizler, yükseliriz
Bir zaman insan olan dokunulmaz sıvıların üstünden,
Dik kaideleri etrafında bazı taşkın ırmakların
Çılgınca aktığı heykeller gibiyiz sanki,
Sadece içimizde huzurun elementi! ”
Ezra Pound (1885-1972, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 17.11.2009 22:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Paracelsus In Excelsis by Ezra Pound Being no longer human why should I Pretend humanity or don the frail attire? Men have I known, and men, but never one Was grown so free an essence, or become So simply element as what I am. The mist goes from the mirror and I see! Behold! the world of forms is swept beneath Turmoil grown visible beneath our peace, And we, that are grown formless, rise above Fluids intangible that have been men, We seem as statues round whose high-risen base Some overflowing river is run mad, In us alone the element of calm! '
Tebessümle :)
TÜM YORUMLAR (1)