Kendi yanlızlığımın köşkünde
Şiir şöminemde yaktığım
eski eşyalar gibidir
Şehrin karmaşası ve tozu alınınca
hıçkıran sokak satıcılarının yüzleri
Ve kapının önünde beni bekleyen
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.