Para, para, para.
İnsanları paralıyor terk ettirir yurdunu
Hasta edip yaralıyor unutturur derdini
Başkasına kiralıyor sefilini, merdini
Para, para, para, para onsuz bir şey alınmaz
Uğrunda insanlık ara, hiçbir yerde bulunmaz
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
