Değişiyor zamanla değişiyor değerler,
Devrinin kıymetlisi, artık para etmiyor.
Değerlerde zamana ille boyun eğerler,
Yoksa aynı kalırdı baktık para etmiyor.
Yaşı büyük olana duyguydu, duyulası,
Hem milli hem manevi kurala uyulası,
Keşke aynı kalsaydı başüste koyulası,
Para baştacı artık, saygı para etmiyor.
Vuslat düşlere konu hayalleri süslerdi,
O mutlu gün umudu yürekleri beslerdi,
Bulutlar dolaştıran anlatılmaz hislerdi,
Para sevgidir artık, sevgi para etmiyor.
Bir fincan kahve ile yıllarca sürüyorken,
Kanun, kural, kaide zan’ıyla yürüyorken,
Can bilip sardığını kırılmaz görüyorken,
Para, tanıtmaz oldu, hatır para etmiyor.
Çalışmanın anlamı, birde hedefi vardı,
Eldeki varlığına, hergün birşey katardı,
Belli ki sonu geldi, yol buraya kadardı,
Para çalışır olmuş, emek para etmiyor.
Yüksek okullar bitir oku kütüphane yut,
Öğrendiğin herşeyi, daima aklında tut,
Sonra da anla ki boş her bildiğini unut,
Para, konuşur oldu, bilgi para etmiyor.
Demem o’ki geçerli, yani tektir alemde,
Geri kalan ne ise, sildi tek bir kalemde,
Ve daima galipti, sözde bitti söylemde,
PARA; para ediyor, gayri para etmiyor.
25.03.2024
Erkan SaltanKayıt Tarihi : 9.9.2024 09:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!