Para Para Şiiri - Atilla Durukan

savaşlar yaptırıp,devletler yıkan,
insanı, insana kul edip öldüren.
geceyi gündüz yapıp,güneşi tuttan,
bitmeyen ne gücsün, ey zalim para.
zulmüm sınırsızdır, merhaetin yok,
rengine ölenler, gelenin pek çok,
yoklugun intihar, varlıgın ölüm,
bitmeyen ne gücsün ey hain para.
ihanet seninle dogdu, yayıldı,
bedenler tükendi,ruhlar alındı,
gözlerden girildi, yürek kavruldu,
insanlıgı kavuran ateşsin para.
gözlerde sevgi diye yana ışıksın,
yürekte aşk diye çarpan hep sensin,
kırk yıllık yuvayı yıkan fırtına,
sonsuz felaketsin sen zalim para.
ellerde tutuşan hep senin elin,
dudakta öpücük tek buse sensin,
şehveti arttıran ilaç hep sensin,
gücün tükenmiyor ey hain para.
dünya varoldukça hep olacaksın,
babayı ogula vurduracaksın,
ölümsüz sevgiyi öldüreceksin,
çok büyük belasın ey kanlı para.
bin defa vurulup düşsende yere,
şanın hiç kirlenmez şerefsiz para.
her şey yoklugunda,varlıgın bela,
insan ırkının düşmanı para.

atilla durukan
26.09.2010

saat 24 00