yalnızlığın en zengini1957
yoktu
doğduğum dada
şimdide yok
kimilerinin
taptığı para
o varsa
insanlık da
az var
çoğunda yok
gözü kara
kendi kara
varlığı dert
yokluğu hayal
al ver
insanlık kalsın
yada sakla
kölesi ol
para
resimli kağıt
insan bir anlasa
eşşek yemez
ölür insan ona
dedimya yok
doğayı tanıdım
yürüyerek
sağlıklı yaşadım
ot yiyerek
nefes çekip üflemedim
pahallıydı
insan tanıdım
gezerek
hayır ettim vererek
tapmadım ona
yaşadım
göğsümü gererek....
Kayıt Tarihi : 9.1.2010 22:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şimşek Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/09/para-para-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!