Para,para Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Bir yüzün yok, bin hâlin var ey para,
Bir gülüşte zehir, bir gözyaşında yara.
Kimi seni sevap sanır, kimi günah,
Seninle başlar, seninle biter her sabah.

Bir mendil gibi elde, bir hançer gibi sırtta,
Bir dost gibi yaklaşır, bir düşman gibi fırtına.
Kimi seni dua ederken anar,
Kimi seni haramla yücelten sanar.

Seninle bozulur kardeşin selamı,
Seninle değişir anaların duâsı.
Bir kefen bile seninle ölçülür oldu,
Bir mezar bile seninle doldu.

Ey yüzsüz, ey çok yüzlü, ey tek yüzlü sanılan,
Seninle yitip gitti nice can, nice zaman.
Bir cüzdanın içinde saklı bir kader misin?
Yoksa insanın içindeki heder misin?

Ben seni aramam artık, sen beni bulma,
Bir lokma huzur yeter, seninle dolma.
Bir yüz ararım ben, bir yüz ki tertemiz,
Seninle kirlenmiş her şey, her iz.