Para Babası Şiiri - Muharrem Çetinkaya

dut ağacı dutunu verir
armut armudunu
oysa sen “günahını vermezsin”
hani derler ya”yaralı parmağa işemezsin”
kardeş mi oldun bilmem parayla
insanları para gibi görüyorsun
neredeyse kendi resmini basacaksın paraya
fakiri gözetmezsin
merhem olmazsın hiçbir yaraya
denizlerde balıksın
havalarda uçuyorsun kuş gibi

çıkmayacak mısın hiç karaya
bak ayağına toprak değsin
N’edeceksin bunca parayla
in aşağıya
böyle giderse
Salını tutacak adam kalmayacak sırayla….