Para Şiiri - Sunay Birinci

Sunay
Olmadığında değerli,
Sağlıkta değersiz
Yokluğu bir dert
Varlığı başka dert

Türkmen:
Yüreğimdeki sen dizelere
Olduğunda hecem, geçemez
Olur, bu yolda para,
Olanda bir olmayana da
Alıp satamaz sevgiyi para

Sunay:
Kimin yürek yarası
Kiminin dil yarası
Kimin ekmek kavgası
Bitirecek şu ömrü

Türkmen:
Sokakta bulunduğunda mutluluk,
Cepte yokluğunda mutsuzluk darası
Garip sevinir bulunca bir ekmek parası

Sunay:
Hayvana atsan bakmaz,
İnsansa yerde kalmaz
Dürüst çalışan kazanmaz
Haram kazanan acımaz

Türkmen:
Alın teri dökülünce kıymetli,
Havadan kazanılınca katmerli,
Değeri puldan daha kasvetli

Sunay:
Süsleyip süsleyip önümüze attılar,
Kart deyip te önümüze kattılar
Helale haram kattılar
Nice garip yürek yaktılar

Türkmen:
Sevmiyorum parayı senin kadar
Senin yüreğin milyardan çok değerli,
Yıldız yapsalar parayı,
Gecelerime getiremez sevdayı,
Yüreğine saldığım bir gülücük

Sunay:
Cüzdanları büyütüp
Cepleri küçültüler,
O banka bu banka deyip
Hep evimizi yıktılar

Türkmen:
Dışardan getirdiler
Çare diye çuval çuval,
Nice değerlerimizle aramıza ördüler duvar

Sunay:
Evdeki hatun bile
Getir de yüklüsünü,
Neredenmiş haram mı helal mi?
Demeyip cebimize baktılar

Türkmen:
Sabahın alaca karanlığında uyanıp,
Peşine düştüm, koyabilmek için ekmek parası
Gelip onu da aldı elin Avrupalısı

Sunay:
Ah Avrupa, çöpün altın deyip
Yıllarca yutturmuşlar,
Almanya’dan gelip bize hava sattılar

Türkmen.
Aradım ömrümce değer vermeyen sen gibisin,
Sevgiyi alıp baş üstüne parayı
Yapacak el kiri, buldum nihayet
Seni yüreğinde sevgiye yeri çok olan paradan

Sunay BİRİNCİ-İsmail TüRKMEN