Ah ulan para,ne zalimsin?
Kardeşi kardeşe düşman edersin
Sana değer veriyor ya insanlar
Nasıl da için için gülersin? ....
Kimi evladını satar uğrunda
Kimi neyi kalmışsa vicdanında
Belki de en namuslu sandığım
Sayende kimbilir kimin yatağında? ...
Alsan alınmaz,yaksan yakılmaz
Kendisini sevmeyeni samimi bulmaz
Yüzü sıcaktır,içi buz gibi soğuk
Varlığı yaramaz,yokluğu yaşatmaz...
Ah ulan para,aslında uşaksın
Zayıf noktadan vuran alçaksın
Köleliği bilemezki sana tapanlar
Seni de satarlar birgün,anlarsın...
Kayıt Tarihi : 24.1.2007 14:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bence hayattan beklentilerimiz insanlara verebildiklerimizden çok olmamalı.Hiç vermeden çok bekleyenlerin en ortak özelliği paraya tapmalarıdır...
![Ersoy Kocakuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/24/para-78.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)