Kazandın yine ey para
Sen varken her şey yolunda
Kolumda sevdam sensiz durmayan
Seven gözükenlerim senle yanımda...
Mıknatıs gibisin ayarı bozuklara
Çekip götürürsün giderken
Etrafımda kim ve ne varsa
İnandıklarımı da taşlara vura vura...
Seninmiş zaten aldıklarım
Buluşacağız nasılsa yine
Esirin olmadan alırım hürriyetimi
Toplayıp cesaretimi...
Ey para, verdiğin çok şey var ama
Asıl kaybettiklerimi geri vermedin daha
Tuttum elimde, cebimde seni
Fakat yüreğime hiç almadım seni...
www.iebingul.com
İbrahim Ethem BingülKayıt Tarihi : 18.12.2006 11:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Ethem Bingül](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/18/para-75.jpg)
Bundan daha doğru söz olurmu.. yüreğinize sağlık
SaygıLar
amaç değil
araç olduğunu
anlatmak...
çok önemli bir yapıt
sağolun
Halk linç etmek istedi inançlarına saldırı sanıp bu söylemi
Sözü söylerken ayağını basyığı yeri kazdılar bir küp altın çıktı
Halk şaşkın; ya öylemi! ? ... deyip sustular.
Modern çağın putları; para,kadın, şöhret ve makam tutkusu.
Ve insan nefsinin en son ıslah edilebilen putu; hükmetme tutkusu...
Vesselam.....
Paraya hiç önem vermem............
Benim için önemli olan...............
ÇİL........ ÇİL.............ALTINLAR..............
SELAM.........
doğru belki ama;
parasız hiç olmuyor..!
sevgi ve saygıyla
TÜM YORUMLAR (7)