Para Şiiri - Ozan Yayla

Her işin başı o, her kapıyı açar,
Bazan keder verir, bazan neşe saçar,
Onun için herkes bucak, bucak kaçar,
Hem güldürür, hem de ağlatır şu para...

Pislikleri siler, ortadan kaldırtır,
Hırs verir kardeşe, kardeşi öldürtür,
Bilgini kudurtur, cahili bildirtir,
Seni kötülüğe bağlatır şu para...

Bazan garip ezer, bazan da kayırır,
Kendini bilmezin karnını doyurur,
Acımaz, kızını anadan ayırır,
Nice yürekleri dağlatır şu para...

Vurup-kırdıran o, dağıttıran odur,
Şehvetten kudurtup, bağırttıran odur,
Kucaktan kucağa seğirttiren odur,
Onca masumları oynatır şu para...

Uzat kolunu bir, ta Ay'a yetirir,
Olmayacak şeyi ayağa getirir,
Dayrede bitmeyen işini bitirir,
Gör, ne dalavere kaynatır şu para...

Sarayda yaşatır, ahşap bulamazken,
Fabrikatör yapar, işçi olamazken,
Mecliste kalkıp da bir söz alamazken,
Kat, kat üstünleri paylatır şu para...

Ozan YAYLA derki; az da bize gel,
Dinsin gözümüzden akan kanlı sel,
Hep zalımlara uzatıyorsun el,
Bizi gurbet elde eğletir şu para...